บนทางเดินที่มันโดดเดี่ยว
ที่เหลียวมองไปไม่เหลือใคร
ไม่รู้ต้องเดินอีกไกลแค่ไหน
ไม่รู้ต้องเหนื่อยอีกเท่าไร
ล้มแล้วลุกขึ้นมาไม่รู้กี่ครั้ง
ต้องเจ็บอีกเท่าไร
และแม้ว่าวันนี้ฝันจะพังสลาย
แต่ฉันจะเดินต่อไป
ตราบใดที่สองขา ยังไม่หมดแรง
ตราบใดที่ฉันนั้นยังมีลมหายใจ
จะไม่ยอมแพ้แม้น้ำตารินไหล
ฉันจะลุกยืนขึ้นใหม่
ก็แค่เริ่มต้นใหม่
บาดแผลที่มีนั้นยังคอยเตือน
ให้รู้ว่าฉันยังหายใจ
และมีแค่ใจที่บอบและช้ำ
คอยย้ำให้ฉันต้องก้าวไป
ล้มแล้วลุกขึ้นมาไม่รู้กี่ครั้ง
ต้องเจ็บอีกเท่าไร
และแม้ว่าวันนี้ฝันจะพังสลาย
แต่ฉันจะเดินต่อไป
ตราบใดที่สองขา ยังไม่หมดแรง
ตราบใดที่ฉันนั้นยังมีลมหายใจ
จะไม่ยอมแพ้แม้น้ำตารินไหล
ฉันจะลุกยืนขึ้นใหม่
ก็แค่เริ่มต้นใหม่
ก็แค่เริ่มต้นใหม่